ဒို ့ႏွစ္ေယာက္ရဲ ့ ေ၀းကြာျခင္း
အဆံုးအစမဲ့ခဲ့ပါတယ္ လမင္းရယ္..
တိမ္တအုပ္ ကြယ္ခဲ့ခ်ိန္မွာ
အေမွာင္ကမာၻရဲ ့ ညနက္ထဲ
ေၾကကြဲအားငယ္မႈေတြေထြးသီျပီး
မင္းနဲ ့အနီးကို တိုးလာခဲ့ေပမယ့္
အခုေတာ့........
ပိုျပီးေ၀းကြာေစေသာအရပ္မွာ
ငါ့...ေအးျမရိပ္ေတြ ေျပာေနခဲ့ျပီ..
အရင္လိုပါပဲ
ငါ့စိတ္ဟာ ဇေ၀ဇ၀ါနဲ ့
မင္းရွိမဲ့ေနရာကို ေယာင္ယမ္းတမ္းတမိေနတယ္....
ပုန္းေနတဲ့လမင္းေရ....
ႏွလံုးသားေတြ တဆက္ဆက္တုန္
ဦးေႏွာက္ထဲအသိက သံပတ္ေပးလဲ
ငါ့ကိုယ္ငါ မႏိုင္တဲ့ ဇာတ္ကရင္း
ေငြလမင္းက ခ်စ္ျခင္းရဲ ့ အေ၀းမွာ......။
No comments:
Post a Comment