မမေရႊအိမ္စည္အတြက္ကဗ်ာမ်ား

ဘ၀ ေရဆန္

~~~~~~~

ပင့္သက္တခ်က္
႐ႈိက္လုိ္က္တုိင္း
ပူေလာင္ခါးသက္တဲ ့ရနံ ့
ေျခတလွမ္းေရႊ ့လွ်ားတုိင္း
အရိပ္ေနာက္ကေသာက
ေစာဒကေတြနဲ ့
ကႏ ၱာရလုိစစ္ေျမျပင္မွာ
ကံၾကမၼာနဲ ့ထုိးစစ္ဆင္
ဒုကၡနဲ ့ သုခ
သမုဒယနဲ ့ ပ်ားသကာ
အႏုိင္နဲ ့အ႐ႈံး
အတုံးအ႐ုံး မလဲခင္
မနက္ဖန္အတြက္အိပ္စက္
အာ႐ုံတက္ဖုိ ့ခရီးႏွင္
ႏုိးထဖုိ ့အသင့္ျပင္
ရြက္က်ဲပင္ေနမေၾကာက္
ေရလဲ မေသာက္
ဆူေလာက္သည္ ့ေသြးထဲ
မုန္တုိင္းထန္ေစ
ေရဆန္ေနလဲ
ေရာက္ျမဲပန္းတုိင္
လွမ္းခဲ ့မည္...............

မီးအိမ္ရွငိသုိ ့

~~~~~~

ပ်ံ ့လြင့္ ေနတဲ ့အာ႐ုံထဲ
ေလေျပလုိ ေျပး၀င္လာ
မီးအိမ္ရွင္နတ္သမီးေလးလား
ႏွလုံးသားရဲ့ စူးရွတဲ ့
မ်က္၀န္းတစ္စုံထဲ
မျမင္မိေအာင္ႀကိဳးစား
ဒါမွမဟုတ္..
အလြမ္းတထုပ္
ပန္းတဆုပ္စာ
အသဲႏွလႊာကုိ
လွလွပပေသာ့ခတ္
ယုယစြာသိမ္းဆည္း
စည္း၀ါးမက်
ကာရံမလွတဲ ့
ရွားရွားပါးပါး
ရင္ခုန္သံေတြက
လေရာင္လုိတုိးထြက္
အခန္းက်ဥ္းထဲ က
႐ုန္းထြက္ခ်င္
ညရင္ခြင္မွာျငီးေငြ ့
မီးအိမ္ရွင္ေလးေရ
အလင္းေရာင္ေတြ
ေပးစြမ္းလွည့္ပါေတာ့......................

 

အလြမ္းျပယ္ခြင့္

~~~~~~~~~~

ေတြ ့ႀကံဳဆုံကြဲ ၊အိမ္မက္စြဲက်န္
ကံရယ္ေမွးမွိန္ ၊ကိႏၵရာေခ်ာင္းျခား
ေႏွာင္းသြားမေမ့ ၊ေငြ ့ေငြ ့မစဲ
တြဲလက္မခုိင္ ၊ယုိင္လဲတဖန္
ခ်န္ရစ္အတိတ္ ၊အရိပ္ပမာ
သူ ့ေျခရာထက္ ၊အိပ္စက္ေစခဲ့
ေႏြရဲ ့ၾကားေလ ၊ရက္စက္ေျခဆန္ ့
နံ ့သာရည္ႏု ၊ဆုရည္လွလွ
ျမစိမ္းေရာင္သမ္း ၊ ႏႈတ္ခမ္းပါးထဲ
သဲပန္းပြင့္ခ်ပ္ ၊ထပ္ထပ္ရယ္ေျခြ
ေလလြင့္ရနံ ့၊ဆြတ္ပ်ံ ့မေမႊး
အေသြးမက်န္ ၊သံေယာစဥ္ေၾကြး
ရက္႐ွည္ေ၀းဖုိ ့၊မ်က္ရည္ေတြဆမ္း
အလြမ္းဇာတ္ေလး ၊တခန္းရပ္ပရေစေတာ့.............

လမ္းျပၾကယ္

~~~~~~~~
အားအင္ေျခာက္ခန္း
စိတ္လက္ႏြမ္းလုိ ့
ေရနစ္၀ါးကူ
ဆယ္မည္သူအား
ေမၽွ်ာ္ရည္ေတြးဆ
ေဖးမတြဲယူ
မျငဴစူဘဲ
တူ႐ႈလမ္းျပ
လ၀န္းတျဖာ
အာကာၾကယ္စင္
ေတာက္ပလြင္သည့္
မီးအိမ္ပမာ
စံထားရာသည္
မမအိမ္စည္......