ကမၻာၾကီးက ေနရာတကာ ပ်က္စီး မင္းနဲ႔ငါ အခ်စ္ခရီးလို
အေကာင္း တစ္ခုမွမက်န္ေတာ႔ဖူးကြယ္...
ဆူနာမီ လိွဳင္းလံုးေတြထက္ ငါတို႔ ဒုကၡက ပိုၿပီးၾကီးတယ္..
ၿပိဳက်သြားတဲ႔ အေဆာက္အဦးေတြထက္ ငါတို႔ စိတ္ဓါတ္ေေတြ ပိုၿပိဳ ၾကတယ္
ပ်က္စီးဆံုးရွံဳးသြားတဲ႔ တန္ဖိုးေတြ ေရတြက္လို႔ ရေသးတယ္
ငါတို႔ ဆံုးရွံဳးသြားတဲ႔ အခြင္႔အေရးေတြက ေရတြက္လို႔ ႔မရသလို ၿပန္ရဖို႔ မရွိေတာ႔ဖူး
လစ္ဗ်ားနိဳင္ငံမွာၿပည္တြင္းစစ္ ငါတို႔ဆီမွာလည္း ၿပည္တြင္းစစ္
ဒီလိုမ်ိဳး ငါတို႔ အခ်င္းခ်င္း မတိုက္ခိုက္သင္႔ဖူးကြယ္
စစ္ဆိုတာမ်ိဳးဟာ ၿပည္တြင္စစ္ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ နိဳင္ငံၿခင္းပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ ဘာတစ္ခုမွ အေကာင္းမရွိဖူးေလ
ဟိုတခ်ိန္က အယူ၀ါဒ ႏွစ္ခုဟာ ကိုယ္ထင္တာ မွန္တယ္ ဆိုတဲ႔စိတ္နဲ႔
အယူ၀ါဒ တစ္ခုထဲက်န္ဖို႔ ၿငင္းခံုၾကရင္း စစ္ခင္းလိုက္ၾကတာ ႏွစ္ေပါင္း (၂၀၀)ေက်ာ္ၾကာ
ခရူးဆိတ္ ဆိုတဲ႔ ဘာသာေရးစစ္ပြဲ (အစ္စလမ္ႏွင္႔ခရိယာန္)
အရိုးေတြ ေတာင္လိုပုံ ေသြးေခ်ာင္းစီးဆိုတာထက္ ေသြးၿမစ္ၾကီးစီးခဲ႔မွာ အေသအခ်ာေပါ႔ကြယ္
ဒါေပမဲ႔ အဲ႔ဒီ ဘာသာႏွစ္ခုဟာ တစ္ခုမွ ေပ်ာက္ကြယ္မသြားပဲ ယေန႔ထိ ရွိဆဲပဲေလ
ဒီလိုပဲ မင္းတို႔ငါတို႔ရဲ႔ အမ်ိဳးေတြ အခ်င္းခ်င္း တိုက္ခိုက္ေနၾကလို႔
ငါတို႔ အခ်စ္ေတြ တစ တစနဲ႔ေပ်ာက္ဆံုး အခ်စ္ မ်ိဳးတံုးေတာ႔မယ္
ပညာတတ္ၿပီး ေငြခ်မ္းသာၿခင္း မရွိတဲ႔ ငါနဲ႔ မင္းမိဘက သေဘာမတူ
ခ်မ္းသာၿပီး ပညာမတတ္တဲ႔ မင္းနဲ ငါ႔ မိဘကလည္း သေဘာမတူဖူးတဲ႔ကြယ္
ေငြကို အထင္ၾကီး ေငြရွိရင္ ဘာမဆို ၿပီးတယ္ဆိုတဲ႔ မင္းတို႔အသိုင္အ၀ိုင္းနဲ႔
ဥစၥာဟူသည္ မ်က္လွည္႔မ်ိဳး ပညာဟူသည္ၿမတ္ေရႊအိုး လို႔ခံယူထားတဲ႔ ငါမိဘနဲ႔
သူတို႔ေတြ သဲၾကီးမဲၾကီး တိုက္ခိုက္တဲ႔ ၾကားထဲမွာ
ငါတို႔ ႏွစ္ေယာက္က ေၿမဇာပင္ ၿဖစ္ရသလားကြာ...
သူတို႔ တိုက္ခိုက္တာ ႏွစ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ ၾကာၾကာ..
အသက္ရွိေနသမွ် ငါတို႔ကေတာ႔
ခ်စ္လို႔မ၀ ခ်စ္ေနဆဲ ခ်စ္လွ်က္ပဲေလ
မင္းနဲ႔ငါ အခ်စ္ခရီးလမ္းမွာ
အေႏွာက္အယွက္ ကင္းစြာ
ေလွ်ာက္လွမ္း မနားတမ္း ဆက္ခ်စ္ၿပီး
တူယွဥ္ကာ လက္ေတြ တြဲ႔လို႔
ေပ်ာ္ရႊင္စြာ နီးဖို႔အေရး
ေတာင္နဲ႔ေၿမာက္ ကိုရီးယားလို
ဘယ္ေတာ႔ မ်ားမွ
ေပါင္းစည္းခြင္႔ ရမွာလည္းကြယ္
အေကာင္း တစ္ခုမွမက်န္ေတာ႔ဖူးကြယ္...
ဆူနာမီ လိွဳင္းလံုးေတြထက္ ငါတို႔ ဒုကၡက ပိုၿပီးၾကီးတယ္..
ၿပိဳက်သြားတဲ႔ အေဆာက္အဦးေတြထက္ ငါတို႔ စိတ္ဓါတ္ေေတြ ပိုၿပိဳ ၾကတယ္
ပ်က္စီးဆံုးရွံဳးသြားတဲ႔ တန္ဖိုးေတြ ေရတြက္လို႔ ရေသးတယ္
ငါတို႔ ဆံုးရွံဳးသြားတဲ႔ အခြင္႔အေရးေတြက ေရတြက္လို႔ ႔မရသလို ၿပန္ရဖို႔ မရွိေတာ႔ဖူး
လစ္ဗ်ားနိဳင္ငံမွာၿပည္တြင္းစစ္ ငါတို႔ဆီမွာလည္း ၿပည္တြင္းစစ္
ဒီလိုမ်ိဳး ငါတို႔ အခ်င္းခ်င္း မတိုက္ခိုက္သင္႔ဖူးကြယ္
စစ္ဆိုတာမ်ိဳးဟာ ၿပည္တြင္စစ္ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ နိဳင္ငံၿခင္းပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ ဘာတစ္ခုမွ အေကာင္းမရွိဖူးေလ
ဟိုတခ်ိန္က အယူ၀ါဒ ႏွစ္ခုဟာ ကိုယ္ထင္တာ မွန္တယ္ ဆိုတဲ႔စိတ္နဲ႔
အယူ၀ါဒ တစ္ခုထဲက်န္ဖို႔ ၿငင္းခံုၾကရင္း စစ္ခင္းလိုက္ၾကတာ ႏွစ္ေပါင္း (၂၀၀)ေက်ာ္ၾကာ
ခရူးဆိတ္ ဆိုတဲ႔ ဘာသာေရးစစ္ပြဲ (အစ္စလမ္ႏွင္႔ခရိယာန္)
အရိုးေတြ ေတာင္လိုပုံ ေသြးေခ်ာင္းစီးဆိုတာထက္ ေသြးၿမစ္ၾကီးစီးခဲ႔မွာ အေသအခ်ာေပါ႔ကြယ္
ဒါေပမဲ႔ အဲ႔ဒီ ဘာသာႏွစ္ခုဟာ တစ္ခုမွ ေပ်ာက္ကြယ္မသြားပဲ ယေန႔ထိ ရွိဆဲပဲေလ
ဒီလိုပဲ မင္းတို႔ငါတို႔ရဲ႔ အမ်ိဳးေတြ အခ်င္းခ်င္း တိုက္ခိုက္ေနၾကလို႔
ငါတို႔ အခ်စ္ေတြ တစ တစနဲ႔ေပ်ာက္ဆံုး အခ်စ္ မ်ိဳးတံုးေတာ႔မယ္
ပညာတတ္ၿပီး ေငြခ်မ္းသာၿခင္း မရွိတဲ႔ ငါနဲ႔ မင္းမိဘက သေဘာမတူ
ခ်မ္းသာၿပီး ပညာမတတ္တဲ႔ မင္းနဲ ငါ႔ မိဘကလည္း သေဘာမတူဖူးတဲ႔ကြယ္
ေငြကို အထင္ၾကီး ေငြရွိရင္ ဘာမဆို ၿပီးတယ္ဆိုတဲ႔ မင္းတို႔အသိုင္အ၀ိုင္းနဲ႔
ဥစၥာဟူသည္ မ်က္လွည္႔မ်ိဳး ပညာဟူသည္ၿမတ္ေရႊအိုး လို႔ခံယူထားတဲ႔ ငါမိဘနဲ႔
သူတို႔ေတြ သဲၾကီးမဲၾကီး တိုက္ခိုက္တဲ႔ ၾကားထဲမွာ
ငါတို႔ ႏွစ္ေယာက္က ေၿမဇာပင္ ၿဖစ္ရသလားကြာ...
သူတို႔ တိုက္ခိုက္တာ ႏွစ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ ၾကာၾကာ..
အသက္ရွိေနသမွ် ငါတို႔ကေတာ႔
ခ်စ္လို႔မ၀ ခ်စ္ေနဆဲ ခ်စ္လွ်က္ပဲေလ
မင္းနဲ႔ငါ အခ်စ္ခရီးလမ္းမွာ
အေႏွာက္အယွက္ ကင္းစြာ
ေလွ်ာက္လွမ္း မနားတမ္း ဆက္ခ်စ္ၿပီး
တူယွဥ္ကာ လက္ေတြ တြဲ႔လို႔
ေပ်ာ္ရႊင္စြာ နီးဖို႔အေရး
ေတာင္နဲ႔ေၿမာက္ ကိုရီးယားလို
ဘယ္ေတာ႔ မ်ားမွ
ေပါင္းစည္းခြင္႔ ရမွာလည္းကြယ္
သူငယ္ခ်င္း ထူးေအာင္ ေရ ကဗ်ာအတြက္ေက်းဇူးေနာ္.....:-)
*********************************************
No comments:
Post a Comment